De spanning bij de makers Wouter Taal en Thomas Liebe is vooraf groter dan bij de bewoners, die worden gevolgd in de documentaire ‘Ik kan het, PUNT!’.
Zo begint het verslag van onze razende reporter Flip Vellinga,
Een kleine twee weken voor de première krijgen ze in Studio 2 de gelegenheid de ruwe versie van de film te bekijken. Eén voor één druppelen ze binnen, vol verwachting. Dit is het moment waarnaar ze lang hebben uitgekeken: wat gaat het met ze doen? De afspraak is gemaakt dat iedereen tevreden moet zijn met eindresultaat, voordat de documentaire straks aan een breder publiek wordt vertoond. Nu is er nog de gelegenheid om te schaven en eventuele uitspraken en passages waarover de mannen minder gelukkig te zijn, uit de film te knippen.
De stoelen worden neergezet, koffie en koeken gaan rond. In zijn welkomstwoord zegt Henk Stokvis, die de film een dag eerder al heeft gezien, dat ‘het ontzettend mooi’ is geworden en dat hij heel benieuwd is wat de jongens ervan vinden. Wouter Taal benadrukt dat de hoofdpersonen zichzelf moeten herkennen in de documentaire. ,,Het gevoel moet goed zijn.”
Het is voor alle jongens die gevolgd zijn even wennen zichzelf terug te zien op een groot scherm. Dat leidt aanvankelijk tot wat lacherige reacties, maar al snel zitten de zes bewoners geboeid te kijken wat er in de ruim vijftig minuten voorbij komt. Dat zijn naast de openhartige gesprekken prachtige beelden van de beklimming van de Mont Ventoux, waar een fascinerende strijd werd geleverd met de elementen. Getekende gezichten, afzien in een maanlandschap waar de weg zich omhoog slingert en de finish nooit dichterbij leek te komen. Een uitputtingsslag op een bloedhete dag.
Hoofd Zorg Stephan Veldman zorgt in de film voor de duiding. Hij gaat dieper in de problematiek van de bewoners, waardoor ook buitenstaanders weten wie deze mannen zijn die zich in het zweet hebben gewerkt om geld in te zamelen voor de Stichting ALS. Stephan: ,,Bij elke uitdaging die ze straks krijgen, kunnen we teruggrijpen op de Mont Ventoux.” Het is een belangrijke boodschap: waar je ook vandaan komt, niets is onmogelijk.
De film is prachtig opgebouwd en de aanzwellende muziek bij veel fragmenten zal het straks in de bioscoop nóg beter doen dan op deze regenachtige vrijdag in Studio 22. De mannen kijken ademloos toe en veren af en toe op wanneer ze zelf in beeld zijn. De gedachten gaan terug naar die warme dag in juni, waarop ze opnieuw een overwinning op zichzelf hebben behaald. Omdat de aftiteling nog ontbreekt, komt er een abrupt einde aan de film, maar het weerhoudt de mannen er niet van hard en uitbundig te applaudisseren. ,,Leuk, mooi, iets om trots op te zijn”, zijn de eerste reacties.
Adri Leiendecker, een van de mannen die is gevolgd op de reis naar Frankrijk, geeft daarna kernachtig weer wat de film met hem heeft gedaan. ,,Dit is het werkelijke verhaal.” Hij vindt dat de documentaire duidelijk maakt wat Oranjeborg voor hem en zijn medebewoners betekent.
Algemeen directeur Albert Jan Vos van Luxor Cinemas spreekt mooie woorden. ,,De film komt echt binnen, ik ben erdoor geraakt. Dit is het leven, dit is hoe jullie hebben gevochten. Daar haal je zelf ook weer motivatie uit. Cameratechnisch zit de film fantastisch in elkaar.” Vos is van mening dat de documentaire niet alleen op 2 november vertoond zal moeten worden, maar een veel groter publiek hoort te bereiken. ,,Dit kun je zo uitzenden op NPO 2.”
Al eerder werd duidelijk dat Oranjeborg de film ‘zo breed mogelijk wil wegzetten’. Henk Stokvis: ,,Toen Anja en ik de film gisteren hadden gezien, liepen we naar buiten en zeiden we tegen elkaar: waarom doen we dit toch? Maar we doen het voor de club die we zijn.” Hij maakte de jongens stuk voor een stuk een compliment. ,,Het leven is soms ingewikkeld, het is goed om dat aan andere mensen te laten zien. Ik ben supertrots.”
Ronny Tijs sluit zich bij die woorden aan. ,,Ik vind het een emotionele film en het is mooi dat op een gegeven moment wordt gezegd: en daarom werk je bij Oranjeborg.”
Wouter Taal bedankt de jongens voor het vertrouwen. Het applaus dat daarna klinkt voor hem, en cameraman Thomas Liebe, is welgemeend. Op 2 november zijn de helden van de Mont Ventoux de sterren van het doek. ,,We gaan er een leuk feestje van maken”, neemt Albert Jan Vos alvast een voorschot op de première.
Henk adviseert de jongens om goed uitgerust naar Meppel te komen en hun medaille mee te nemen. Ze zullen er ongetwijfeld gehoor aan geven, maar de bedwingers van de Mont Ventoux hebben zelf een heel ander onderwerp dat ze bezighoudt. ,,Er is toch wel popcorn in de bioscoop?”
Geplaatst: 23-10-2023