Deze website maakt gebruik van Cookies. Wilt U meer weten?
ACCEPT
Een bijzondere avond in Fusion Plaza
‘Heb je wel in de gaten dat ik al langer dan tien jaar bij Oranjeborg zit?’
Direct aan het begin van de bijeenkomst laat Pieter Hut fijntjes weten dat hij niet de hele avond de tijd heeft om te praten. Dat klopt!
Tussen het praten door moet er worden gegeten. Daarin blinkt Pieter uit. Met speels gemak werkt hij vijf volle borden met heerlijke gerechten weg. Hij begint met een zorgvuldig gekozen combinatie van paling, haring en rosbief. Mocht de redactie van het Algemeen Dagblad ooit nog een deskundig proefpersoon zoeken voor de jaarlijkse haringentest, dan hebben ze aan Pieter een goede. ,,Deze haring is prima, kakelvers”, zegt hij, terwijl hij zichtbaar geniet. ,,En ik kan het weten.” Hij refereert aan zijn tijd in Amsterdam, waarin hij een bijzonder band opbouwde met Jopie van de haringkar. Hij lacht. ,,Ja, schele Jopie. Hij stond overal in de stad. Dan kreeg ik wat tips van mensen en pakte ik de tram.”
Vanavond is er geen tram nodig om op de juiste bestemming te komen. Samen met medebewoners van de locatie Westerveld, die net als hij 10 jaar of langer bij Oranjeborg wonen, is hij op uitnodiging van Henk Stokvis aanwezig voor een bijzondere avond bij Fusion Plaza. Voor vervoer is gezorgd. Daar staan ze dan, voor de ingang op de parkeerplaats bij het wereldrestaurant, stuk voor stuk mannen met een verhaal. Dit is een prachtig moment om herinneringen op te halen en te genieten van alles wat de fusionkeuken te bieden heeft. Ze worden voorgegaan naar een lange tafel achter in het restaurant. De een wat ingetogen, de ander uitbundig.
Eenmaal aan tafel worden ze kort toegesproken door Henk Stokvis. Hij vertelt dat Pieter Hut eigenlijk de aanjager van de bijeenkomst is geweest. ,,Heb je wel in de gaten dat ik al langer dan tien jaar bij Oranjeborg zit?”, had hij de directeur ingefluisterd. Die mijlpaal was ongemerkt voorbij gegaan, maar Pieters boodschap was aangekomen. En nu zitten ze hier allemaal aan tafel: trotse bewoners van Oranjeborg met een rijke staat van dienst. ,,Ik heb wat voor jullie meegenomen”, zegt Henk, die de mannen een enveloppe overhandigd. Daarin zitten een oorkonde en een Parker-pen met inscriptie, waarop de datum staat dat ze bij Oranjeborg zijn komen wonen.
Genoeg gepraat. Pieter had het al voorspeld. Ook Willem de Meijer heeft geen zin in een lange speech. ,,Ik heb honger.” Tijd om op onderzoek te gaan naar wat de keuken allemaal heeft te bieden. ,,Laten we ervan genieten”, zegt Pieter, die ook nog even aangeeft welke volgorde hij in gedachten heeft om te gaan opscheppen: ,,Oud eerst, dan jong.” En daar gaan ze, allemaal een kant op. Het aanbod is groot en divers. Fusion Plaza staat erom bekend dat bij de stijl van koken elementen van verschillende culinaire stijlen, tradities en kooktechnieken worden gecombineerd. Direct bij de eerste ronde worden door de meeste mannen al meerdere borden gevuld.
De sfeer aan tafel is ontspannen. Ook de groepsleiders van het eerste uur genieten. Harry Klaver weet hoe hij de mannen moet benaderen. ,,Hé Rick, doe die doppies even uit je oren”, roept hij zijn tafelgenoot Rick Geldhof tot de orde. Harry vertelt dat een delegatie bewoners van de locatie Westerveld binnenkort op vakantie gaat naar Mallorca. ,,Dat wordt nog wat. Roelof Huisman heeft bijvoorbeeld angst om te vliegen. Wat gebeurt er als hij het zo eng vindt en niet mee terug wil?” Het is een hypothetische vraag waarop een antwoord uitblijft. Voor de begeleiders is het een week hard werken, weet Harry uit ervaring. Nee, hij is er deze keer niet bij. ,,De jongere collega’s mogen mee.”
Medewerkers van Fusion Plaza lopen intussen af en aan om de lege borden af te ruimen. Wanneer ze van tevoren hadden geweten in welk tempo en met wat voor groot gemak de mannen van Oranjeborg zich tegoed zouden doen aan de vele lekkernijen had de bedrijfsleiding ongetwijfeld in extra personeel geïnvesteerd. Peter Kenter weet nog exact op welke datum hij bij Oranjeborg is komen wonen: 11 maart 2012. ,,Heb je er geen spijt van?”, vraag hij aan Henk Stokvis. De lach die volgt is veelzeggend. ,,Nee joh, natuurlijk niet.”
Het is onvermijdelijk op zo’n dag: terugblikken op de beginjaren. Prachtige anekdotes vullen de minuten dat er even niet worden gegeten: verhalen over hamburgers, een krokodil en de eerste dag van Rick in Frederiksoord, toen een schuur bijna in de fik vloog nadat hij er stond te roken. ,,Hebben we met een hogedrukreiniger geblust”, herinnert Henk zich. Het feit dat de directeur van Oranjeborg straks voor de eerste keer opa wordt zorgt ervoor dat de blik direct op Mohammed Zaghdoudi wordt gericht. Hij is tenslotte met drie kleinkinderen een ervaringsdeskundige op dat gebied. Voor advies kan Henk ongetwijfeld bij hem aankloppen.
Pieter Hut doet intussen z’n uiterste best om alle records te breken in Fusion Plaza. ,,Wanneer we een beker hadden gehad voor de bewoner die het vaakst had opgeschept was die voor jou geweest”, zegt Henk lachend. Pieter haalt zijn schouders op. ,,Er kan nog wel meer bij hoor.” Even later komt hij terug met zijn dessert en hij heeft zich zeker niet ingehouden. Een enkeling houdt het bij koffie, maar ijs en slagroom zijn een stuk verleidelijker.
Het is dan bijna tijd om te gaan. De avond is omgevlogen. Buiten bedanken de mannen Henk voor dit bijzondere samenzijn. Nog snel even een groepsfoto en dan weer terug naar Havelte, met een goed gevulde maag en een onvergetelijke herinnering.
De volgende bewoners zijn 10 jaar of langer woonachtig op de Oranjeborg-locatie in Westerveld: Peter Kenter (11-3-2012), Rick Geldhof (18-2-2010), Roelof Huisman (1-6-2011), Willem de Meyer (6-10-2011), Herman Baljet (25-6-2009), Mohammed Zaghdoudi (1-9-2010), Pieter Hut (6-3-2011) en Michel Bunschoten (4-8-2014).
Auteur: Flip Vellinga
Geplaatst: 29-10-2024
Direct aan het begin van de bijeenkomst laat Pieter Hut fijntjes weten dat hij niet de hele avond de tijd heeft om te praten. Dat klopt!
Vanavond is er geen tram nodig om op de juiste bestemming te komen. Samen met medebewoners van de locatie Westerveld, die net als hij 10 jaar of langer bij Oranjeborg wonen, is hij op uitnodiging van Henk Stokvis aanwezig voor een bijzondere avond bij Fusion Plaza. Voor vervoer is gezorgd. Daar staan ze dan, voor de ingang op de parkeerplaats bij het wereldrestaurant, stuk voor stuk mannen met een verhaal. Dit is een prachtig moment om herinneringen op te halen en te genieten van alles wat de fusionkeuken te bieden heeft. Ze worden voorgegaan naar een lange tafel achter in het restaurant. De een wat ingetogen, de ander uitbundig.
Eenmaal aan tafel worden ze kort toegesproken door Henk Stokvis. Hij vertelt dat Pieter Hut eigenlijk de aanjager van de bijeenkomst is geweest. ,,Heb je wel in de gaten dat ik al langer dan tien jaar bij Oranjeborg zit?”, had hij de directeur ingefluisterd. Die mijlpaal was ongemerkt voorbij gegaan, maar Pieters boodschap was aangekomen. En nu zitten ze hier allemaal aan tafel: trotse bewoners van Oranjeborg met een rijke staat van dienst. ,,Ik heb wat voor jullie meegenomen”, zegt Henk, die de mannen een enveloppe overhandigd. Daarin zitten een oorkonde en een Parker-pen met inscriptie, waarop de datum staat dat ze bij Oranjeborg zijn komen wonen.
Genoeg gepraat. Pieter had het al voorspeld. Ook Willem de Meijer heeft geen zin in een lange speech. ,,Ik heb honger.” Tijd om op onderzoek te gaan naar wat de keuken allemaal heeft te bieden. ,,Laten we ervan genieten”, zegt Pieter, die ook nog even aangeeft welke volgorde hij in gedachten heeft om te gaan opscheppen: ,,Oud eerst, dan jong.” En daar gaan ze, allemaal een kant op. Het aanbod is groot en divers. Fusion Plaza staat erom bekend dat bij de stijl van koken elementen van verschillende culinaire stijlen, tradities en kooktechnieken worden gecombineerd. Direct bij de eerste ronde worden door de meeste mannen al meerdere borden gevuld.
De sfeer aan tafel is ontspannen. Ook de groepsleiders van het eerste uur genieten. Harry Klaver weet hoe hij de mannen moet benaderen. ,,Hé Rick, doe die doppies even uit je oren”, roept hij zijn tafelgenoot Rick Geldhof tot de orde. Harry vertelt dat een delegatie bewoners van de locatie Westerveld binnenkort op vakantie gaat naar Mallorca. ,,Dat wordt nog wat. Roelof Huisman heeft bijvoorbeeld angst om te vliegen. Wat gebeurt er als hij het zo eng vindt en niet mee terug wil?” Het is een hypothetische vraag waarop een antwoord uitblijft. Voor de begeleiders is het een week hard werken, weet Harry uit ervaring. Nee, hij is er deze keer niet bij. ,,De jongere collega’s mogen mee.”
Medewerkers van Fusion Plaza lopen intussen af en aan om de lege borden af te ruimen. Wanneer ze van tevoren hadden geweten in welk tempo en met wat voor groot gemak de mannen van Oranjeborg zich tegoed zouden doen aan de vele lekkernijen had de bedrijfsleiding ongetwijfeld in extra personeel geïnvesteerd. Peter Kenter weet nog exact op welke datum hij bij Oranjeborg is komen wonen: 11 maart 2012. ,,Heb je er geen spijt van?”, vraag hij aan Henk Stokvis. De lach die volgt is veelzeggend. ,,Nee joh, natuurlijk niet.”
Het is onvermijdelijk op zo’n dag: terugblikken op de beginjaren. Prachtige anekdotes vullen de minuten dat er even niet worden gegeten: verhalen over hamburgers, een krokodil en de eerste dag van Rick in Frederiksoord, toen een schuur bijna in de fik vloog nadat hij er stond te roken. ,,Hebben we met een hogedrukreiniger geblust”, herinnert Henk zich. Het feit dat de directeur van Oranjeborg straks voor de eerste keer opa wordt zorgt ervoor dat de blik direct op Mohammed Zaghdoudi wordt gericht. Hij is tenslotte met drie kleinkinderen een ervaringsdeskundige op dat gebied. Voor advies kan Henk ongetwijfeld bij hem aankloppen.
Pieter Hut doet intussen z’n uiterste best om alle records te breken in Fusion Plaza. ,,Wanneer we een beker hadden gehad voor de bewoner die het vaakst had opgeschept was die voor jou geweest”, zegt Henk lachend. Pieter haalt zijn schouders op. ,,Er kan nog wel meer bij hoor.” Even later komt hij terug met zijn dessert en hij heeft zich zeker niet ingehouden. Een enkeling houdt het bij koffie, maar ijs en slagroom zijn een stuk verleidelijker.
Het is dan bijna tijd om te gaan. De avond is omgevlogen. Buiten bedanken de mannen Henk voor dit bijzondere samenzijn. Nog snel even een groepsfoto en dan weer terug naar Havelte, met een goed gevulde maag en een onvergetelijke herinnering.
De volgende bewoners zijn 10 jaar of langer woonachtig op de Oranjeborg-locatie in Westerveld: Peter Kenter (11-3-2012), Rick Geldhof (18-2-2010), Roelof Huisman (1-6-2011), Willem de Meyer (6-10-2011), Herman Baljet (25-6-2009), Mohammed Zaghdoudi (1-9-2010), Pieter Hut (6-3-2011) en Michel Bunschoten (4-8-2014).
Auteur: Flip Vellinga
Geplaatst: 29-10-2024
Terug