Deze website maakt gebruik van Cookies. Wilt U meer weten?
ACCEPT
Leuke momenten bij Oranjeborg vergeet je nooit
Misschien was het zelfvertrouwen vooraf wel te groot. In aanloop naar het voetbaltoernooi van Oranjeborg op sportpark Schenk in ’t Harde sturen medewerkers van de locatie Loenen appjes en filmpjes rond, waarop duidelijk wordt dat ze het eigenlijk als een formaliteit zien om de wisselbeker te verdedigen. Die hoogmoed wordt afgestraft, want de titelverdediger komt er ditmaal totaal niet aan te pas. Het zijn de ploegen van de Wijk en Havelte die strijden om de toernooiwinst. De laatste wedstrijd moet de beslissing brengen en daarin maakt de Wijk geen fout. Onder luid gejuich nemen de spelers even na de klok van drieën de beker in ontvangst uit handen van toernooidirecteur Hilbert Zanting. De bokaal staat vanaf nu in de prijzenkast aan de Commissieweg.
Ruim vijf uur eerder is de spanning voelbaar op het sportpark. Terwijl de laatste regendruppels vallen, druppelen ook de ploeg binnen. Hilbert vertelt dat hij blij is dat de weergoden het toernooi goed gezind zijn. De avond ervoor is ’t Harde getroffen door een wolkbreuk. De plassen voor de kleedkamers herinneren aan het noodweer. Voor de ingang van de kantine is het druk bij de koffieautomaat. Stanley Rikken dolt met Henk Stokvis, die een aantal weken geleden op de tribune heeft gezeten bij Stanley’s favoriete club NAC in Breda. Hij laat de directeur van Oranjeborg foto’s zien van stickers van de zorginstelling, die overal in het stadion zijn geplakt. ,,Ik weet van niets”, lacht Henk de suggestie weg dat hij bij de actie betrokken zou zijn geweest.
Inmiddels zijn de meeste ploegen gearriveerd. Rodensio van de locatie Loenen vertelt eerlijk dat hij met een gezonde spanning is afgereisd naar ’t Harde. ,,Ik ben echt zenuwachtig.” Misschien heeft hij een voorgevoel dat de titelverdediger vandaag niet in topvorm verkeert. De verwachtingen zijn hooggespannen, want de afgelopen keren is Loenen steeds de sterkste geweest. Hilbert Zanting staat er in zijn openingswoord bij stil en daagt de overige teams uit serieus de strijd aan te gaan met de ploeg die al zoveel prijzen heeft gewonnen.
Voor Stanley van de locatie Biddinghuizen is het een bijzondere dag. Natuurlijk wil hij vlammen met zijn ploeggenoten, maar hij heeft eigenlijk een grotere missie vandaag: ’s avonds speelt hij met zijn eigen team de bekerfinale in het Heracles-stadion tegen Ede-Victoria. ,,Of we kansen hebben?” De blik in zijn ogen is veelzeggend. ,,Hoezo kansen? We hebben ze vorige week met 4-1 verslagen. We klappen er vanavond op. Die beker is voor ons.”
Dan is het tijd voor de eerste wedstrijd tussen Epe en Biddinghuizen. Supporters van beide teams hebben zich verzameld rond het veld en zien een doelpuntrijke ouverture. Het is de voorbode voor een mooi toernooi, waarin geen enkele ploeg in een tactisch keurslijf wordt gestopt, de systemen er niet toedoen en er vooral met het hart wordt gevoetbald. Loenen loopt direct in hun eerste duel averij op. Rodensio verlaat zichtbaar teleurgesteld het veld. ,,De eindpass was niet goed”, geeft hij een verklaring voor de valse start.
Op het terras voor de kantine heeft onze zanger Henk zich inmiddels geïnstalleerd en schallen de eerste Hollandse hits uit de speakers. De onvermijdelijke Engelbewaarder komt al om kwart voor elf voorbij. Het roept herinneringen op aan de busreis vorig jaar naar Zuid-Frankrijk, waarin het nummer van Marco Schuitmaker uitgroeide tot het lijflied van de Oranjeborg-delegatie. Na zijn optreden op het Sportgala in Meppel heeft onze Henk veel positieve reacties gekregen. Hij is vandaag wat minder bij stem, maar zijn enthousiasme is groot. ,,Ja, dat was een mooi optreden”, kijkt hij terug op de bijzondere avond in de schouwburg. ,,Leuke momenten bij Oranjeborg vergeet je nooit.” Het heeft hem gestimuleerd zijn zangcarrière verder uit te bouwen. ,,Ik zoek eigenlijk iemand die mijn zaken behartigt. Het gaat mij niet om het geld, maar om gezelligheid en plezier.”
Henk Stokvis komt intussen handen tekort om alle high fives in ontvangst te nemen. Als een soort van clubeigenaar staat hij tussen veld en kleedkamer. Hij geniet van de contacten met zijn jongens, die uitstralen dat ze het ontzettend naar hun zin hebben. ,,Dit is toch fantastisch?”, stelt hij een retorische vraag. Intakecoördinator Henry Stuifzand is vandaag de fotograaf van dienst, hij kiest steeds strategisch positie op en rond het veld en meldt in het voorbijgaan dat hij ‘al zeker 200 prachtige platen heeft geschoten.’ Na de lunch - het gebruikelijke puddingbroodje, een krentenbol en veel fruit - is het tijd voor de penaltybokaal. Hilbert Zanting is lang bezig geweest om PEC Zwolle-doelman Jasper Schendelaar hiervoor te strikken, maar de goalie van de eredivisionist heeft uiteindelijk geen toestemming gekregen van zijn club om af te reizen naar ’t Harde. Zondag wacht de belangrijke thuiswedstrijd tegen FC Twente, waarin afscheid wordt genomen van clubicoon Bram van Polen. De honneurs worden nu waargenomen door de jonge keeper Mike Lissenburg van KHC uit Kampen. Hij weert zich kranig, pakt een paar moeilijke ballen, maar moet in de finale uiteindelijk buigen voor Marco van de locatie Biddinghuizen, die alle strafschoppen feilloos binnenschiet.
Intussen wordt er door de spelers druk gespeculeerd over de ontknoping van het toernooi. ,,Als wij winnen hebben we vanavond een barbecue en mogen we onbeperkt biefstuk eten”, klinkt het in het Havelter kamp. Of het daadwerkelijk zo is, valt te betwijfelen, maar feit is dat het team in de afsluitende wedstrijd tegen Loenen alles geeft en met een 2-1 overwinning van het veld stapt. Het is niet genoeg voor de toernooizege, want de Wijk pakt de volle buit tegen Biddinghuizen. Aan de rand van het veld ontstaat een spontaan feestje en vallen de spelers elkaar moe, maar voldaan in de armen. ,,Wat was het weer leuk”, vat Anja Stokvis de dag in één zin samen. Ze heeft alle teams fanatiek aangemoedigd en neemt nu alle tijd om de toernooiwinnaar te feliciteren.
Bij de prijsuitreiking spreekt Hilbert Zanting een woord van dank aan de vrijwilligers Heidi Nienhuis, Manfred Monsees en Jan van de Vegte. Zij hebben er mede voor gezorgd dat het een fantastisch festijn is geworden, waarover nog lang zal worden nagepraat. De wisselbeker mag dan meegaan naar de Wijk, de conclusie dat het voetbaltoernooi van Oranjeborg eigenlijk alleen maar winnaars kent is snel getrokken. Op naar de vijftiende editie, die ongetwijfeld heel bijzonder gaat worden.
Eindstand: 1. De Wijk, 2. Havelte, 3. Loenen, 4. Epe, 5. Biddinghuizen
Geplaatst: 03-06-2024
Inmiddels zijn de meeste ploegen gearriveerd. Rodensio van de locatie Loenen vertelt eerlijk dat hij met een gezonde spanning is afgereisd naar ’t Harde. ,,Ik ben echt zenuwachtig.” Misschien heeft hij een voorgevoel dat de titelverdediger vandaag niet in topvorm verkeert. De verwachtingen zijn hooggespannen, want de afgelopen keren is Loenen steeds de sterkste geweest. Hilbert Zanting staat er in zijn openingswoord bij stil en daagt de overige teams uit serieus de strijd aan te gaan met de ploeg die al zoveel prijzen heeft gewonnen.
Voor Stanley van de locatie Biddinghuizen is het een bijzondere dag. Natuurlijk wil hij vlammen met zijn ploeggenoten, maar hij heeft eigenlijk een grotere missie vandaag: ’s avonds speelt hij met zijn eigen team de bekerfinale in het Heracles-stadion tegen Ede-Victoria. ,,Of we kansen hebben?” De blik in zijn ogen is veelzeggend. ,,Hoezo kansen? We hebben ze vorige week met 4-1 verslagen. We klappen er vanavond op. Die beker is voor ons.”
Dan is het tijd voor de eerste wedstrijd tussen Epe en Biddinghuizen. Supporters van beide teams hebben zich verzameld rond het veld en zien een doelpuntrijke ouverture. Het is de voorbode voor een mooi toernooi, waarin geen enkele ploeg in een tactisch keurslijf wordt gestopt, de systemen er niet toedoen en er vooral met het hart wordt gevoetbald. Loenen loopt direct in hun eerste duel averij op. Rodensio verlaat zichtbaar teleurgesteld het veld. ,,De eindpass was niet goed”, geeft hij een verklaring voor de valse start.
Op het terras voor de kantine heeft onze zanger Henk zich inmiddels geïnstalleerd en schallen de eerste Hollandse hits uit de speakers. De onvermijdelijke Engelbewaarder komt al om kwart voor elf voorbij. Het roept herinneringen op aan de busreis vorig jaar naar Zuid-Frankrijk, waarin het nummer van Marco Schuitmaker uitgroeide tot het lijflied van de Oranjeborg-delegatie. Na zijn optreden op het Sportgala in Meppel heeft onze Henk veel positieve reacties gekregen. Hij is vandaag wat minder bij stem, maar zijn enthousiasme is groot. ,,Ja, dat was een mooi optreden”, kijkt hij terug op de bijzondere avond in de schouwburg. ,,Leuke momenten bij Oranjeborg vergeet je nooit.” Het heeft hem gestimuleerd zijn zangcarrière verder uit te bouwen. ,,Ik zoek eigenlijk iemand die mijn zaken behartigt. Het gaat mij niet om het geld, maar om gezelligheid en plezier.”
Henk Stokvis komt intussen handen tekort om alle high fives in ontvangst te nemen. Als een soort van clubeigenaar staat hij tussen veld en kleedkamer. Hij geniet van de contacten met zijn jongens, die uitstralen dat ze het ontzettend naar hun zin hebben. ,,Dit is toch fantastisch?”, stelt hij een retorische vraag. Intakecoördinator Henry Stuifzand is vandaag de fotograaf van dienst, hij kiest steeds strategisch positie op en rond het veld en meldt in het voorbijgaan dat hij ‘al zeker 200 prachtige platen heeft geschoten.’ Na de lunch - het gebruikelijke puddingbroodje, een krentenbol en veel fruit - is het tijd voor de penaltybokaal. Hilbert Zanting is lang bezig geweest om PEC Zwolle-doelman Jasper Schendelaar hiervoor te strikken, maar de goalie van de eredivisionist heeft uiteindelijk geen toestemming gekregen van zijn club om af te reizen naar ’t Harde. Zondag wacht de belangrijke thuiswedstrijd tegen FC Twente, waarin afscheid wordt genomen van clubicoon Bram van Polen. De honneurs worden nu waargenomen door de jonge keeper Mike Lissenburg van KHC uit Kampen. Hij weert zich kranig, pakt een paar moeilijke ballen, maar moet in de finale uiteindelijk buigen voor Marco van de locatie Biddinghuizen, die alle strafschoppen feilloos binnenschiet.
Intussen wordt er door de spelers druk gespeculeerd over de ontknoping van het toernooi. ,,Als wij winnen hebben we vanavond een barbecue en mogen we onbeperkt biefstuk eten”, klinkt het in het Havelter kamp. Of het daadwerkelijk zo is, valt te betwijfelen, maar feit is dat het team in de afsluitende wedstrijd tegen Loenen alles geeft en met een 2-1 overwinning van het veld stapt. Het is niet genoeg voor de toernooizege, want de Wijk pakt de volle buit tegen Biddinghuizen. Aan de rand van het veld ontstaat een spontaan feestje en vallen de spelers elkaar moe, maar voldaan in de armen. ,,Wat was het weer leuk”, vat Anja Stokvis de dag in één zin samen. Ze heeft alle teams fanatiek aangemoedigd en neemt nu alle tijd om de toernooiwinnaar te feliciteren.
Bij de prijsuitreiking spreekt Hilbert Zanting een woord van dank aan de vrijwilligers Heidi Nienhuis, Manfred Monsees en Jan van de Vegte. Zij hebben er mede voor gezorgd dat het een fantastisch festijn is geworden, waarover nog lang zal worden nagepraat. De wisselbeker mag dan meegaan naar de Wijk, de conclusie dat het voetbaltoernooi van Oranjeborg eigenlijk alleen maar winnaars kent is snel getrokken. Op naar de vijftiende editie, die ongetwijfeld heel bijzonder gaat worden.
Eindstand: 1. De Wijk, 2. Havelte, 3. Loenen, 4. Epe, 5. Biddinghuizen
Geplaatst: 03-06-2024
Terug