Vierde bowlingtoernooi van Oranjeborg is weer een voltreffer

Alsof ze het elke dag doen, zo routineus lopen de bewoners van Oranjeborg naar de kast waar de bowlingschoenen staan. Het is nu de vierde keer dat ze te gast zijn in het Bowlingcentrum Steenwijk en het voelt heel vertrouwd. ,,Kun je geen geschikte schoenen vinden, mag je ook op sokken de baan betreden”, zegt organisator Kaj van Duuren in zijn welkomstwoord. Het bowlingtoernooi, waaraan alle locaties deelnemen, staat op punt van beginnen. De sfeer is ontspannen, de koffie smaakt uitstekend. Dit is weer zo’n typische Oranjeborg-dag, waarnaar met veel belangstelling is uitgekeken. Ze willen allemaal presteren, maar daarnaast is er volop ruimte voor gezelligheid. ,,Het is goed voor de onderlinge contacten”, zegt Kaj, terwijl de eerste bewoners de baan betreden. ,,Ook voor de jongens die slecht ter been zijn, en bijvoorbeeld niet kunnen meedoen aan het voetbaltoernooi, is dit een mooie gelegenheid om lekker bezig te zijn.”

De Oranjeborg-delegatie, ’s ochtends bijna allemaal met busjes gearriveerd, is nóg weer groter dan de vorige keer. Het is het ultieme bewijs dat de activiteit aanslaat. Naast de sportieve uitdaging is dit een dag van saamhorigheid. Saïd uit Biddinghuizen loopt met zijn ploeggenoten naar de banen 1 en 2. Hij heeft er zichtbaar zin in. Rustige man, sympathieke uitstraling, die bowlen als hobby heeft en terloops meedeelt dat hij de volgende dag een groot toernooi in Harderwijk heeft. ,,Daar ga ik op de elektrische fiets naar toe. Ben ik een uur onderweg.” Zijn ogen stralen.

De tien banen zijn inmiddels allemaal bezet door de Oranjeborg-toppers. De strijd kan beginnen en het is mooi om te zien dat er direct al een paar strikes zijn te noteren. Het enthousiasme waarmee wordt gegooid, is aanstekelijk. Dit is een goed stel. Elke geslaagde worp wordt voorzien van gejuich en applaus, de ‘gootballen’ zorgen voor de nodige hilariteit. Voor Rodensio van de locatie Loenen, ooit als voetballer op proef bij Feyenoord, hebben de bowlingballen nog de nodige geheimen. Hij kan er om lachen. ,,Het is hartstikke leuk om te doen.”

Britt van Duuren, de zus van Kaj (de gelijkenis is frappant) en eigenaresse van het Bowlingcentrum, toont zich een betrokken gastvrouw. ,,Willen jullie wat drinken?”, vraagt ze aan de mensen van het hoofdkantoor uit Meppel, die zojuist zijn gearriveerd. ,,Dit is vandaag toch vooruitlopend op het WK?”, wil Henry Stuifzand met een knipoog weten. Britt lacht. Elk evenement waaraan zij haar medewerking kan verlenen, is welkom. ,,Het is in ieder geval altijd goed voor de teambuilding.”

Ronde 1 zit er dan bijna op. Het is tijd voor een korte koffie- en rookpauze. Henk Nijburg laat in het voorbij gaan weten dat hij toch echt graag een keer wil optreden op de ‘Mokumdag’ in Meppel. ,,Kan iemand dat voor mij regelen?” De laatste keer dat hij voor de bewoners heeft gezongen, was tijdens het voetbaltoernooi van Oranjeborg in ’t Harde, maar de liefhebber van het Nederlandse lied is naarstig op zoek naar een volgend podium. Henk is net teruggekeerd van een vakantie op Kreta. Daar heeft hij voor de bewoners van het resort waar hij verbleef het nummer ‘Engelbewaarder’ van Marco Schuitmaker gezongen. ,,Vonden ze allemaal heel mooi.”
Henk Stokvis, die alle bewoners op de banen al hartelijk heeft begroet, gaat de tafels bij langs en stopt bij Freddie uit Loenen. ,,Die moet je even in je verhaal noemen”, zegt Henk. ,,Hij is de hardste werker van Oranjeborg.” Freddie neemt het compliment met een grote glimlach op het gezicht in ontvangst. Hij is al bijna acht jaar te vinden op de locatie Loenen en heeft het nog steeds ‘fantastisch naar de zin’. ,,Het bevalt hartstikke goed.”

Ook een aantal helden van de Mont Ventoux is vandaag aanwezig in het Bowlingcentrum. Ze willen graag weten hoe het met de documentaire is, waarin ze worden gevolgd. Het geduld van ze wordt nog even op de proef gesteld: de première in de bioscoop van Meppel staat gepland voor donderdag 2 november. Michael vertelt dat hij nog steeds ‘ontzettend trots’ is dat hij de top heeft bereikt, maar dat hij bij een volgende gelegenheid thuis blijft. ,,Ik doe het niet weer, het was te zwaar.” Hij hoopt dat zijn stiefvader van 84, die kwakkelt met zijn gezondheid, de documentaire kan zien. ,,Dat zou fijn zijn.” Radjin gaat gehuld in een opvallend Ajax-shirt en draagt zijn Mont Ventoux-cap. Een ander souvenir, het beeldje van de toren op de kale berg, heeft hij weggegeven aan zijn vader. Het zegt veel over de jongens dat ze de ervaringen die ze hebben beleefd in Zuid-Frankrijk willen delen met het thuisfront.

Na de break gaat het er in ronde 2 fanatiek aan toe. Er wordt op het scherp van de snede gestreden en wanneer Kaj van Duuren tegen de klok van twaalven de balans opmaakt, blijkt dat de teams ontzettend dicht bij elkaar liggen. Maar eerst de lunch en dán pas de prijsuitreiking. ,,Het was ontzettend spannend vandaag”, zegt Kaj, ,,en het was vooral een erg plezierige dag.” Hij bedankt Britt en Bas voor de catering en pakt de bekers erbij. Het is de climax van een enerverende bowlingochtend. De locatie Havelte gaat er met 1296 punten uiteindelijk met de winst vandoor, gevolgd door Epe (1283 punten), Biddinghuizen (1266), Loenen (1247 punten) en de Wijk (954 punten). In het individuele klassement is het Pascal de Rek met 280 punten, die de geschiedenisboeken ingaat.

Bij het verlaten van het Bowlingcentrum louter vrolijke gezichten. ,,Dit is toch fantastisch?”, zeggen een paar begeleiders tegen elkaar. Wanneer de busjes achter elkaar het terrein afrijden, is maar één conclusie gerechtvaardigd: het vierde bowlingtoernooi was in alle opzichten een voltreffer.


Geplaatst: 05-10-2023