Deze website maakt gebruik van Cookies. Wilt U meer weten?
ACCEPT
‘Zoek de verbinding met elkaar’
Drukbezochte relatiedag Oranjeborg
Hij heeft een kleine 25 miljoen mensen bereikt met zijn blogs op LinkedIn en kan pronken met ruim 11 miljoen videoviews. Merijn Ruis droomt van een wereld waarin mensen vriendelijk zijn naar zichzelf, naar anderen en hun omgeving, een wereld waarin iedereen gelukkig is. Woensdag staat hij in de Grote of Mariakerk in Meppel tijdens de relatiedag in de Week van Oranjeborg. Een uur lang praat en zingt hij gepassioneerd over ‘de psychologie van een gelukkig leven’. ,,Het zijn de kleine dingen die het verschil maken”, geeft hij het publiek aan het einde van zijn gloedvolle betoog mee. ,,Investeer in relaties. Zoek de verbinding met elkaar.”
Ruim twee uur eerder op een mistige ochtend is het nog stil in het centrum van Meppel. Veel bezoekers van de relatiedag van Oranjeborg moeten een stukje reizen om aanwezig te kunnen zijn in de kerk. Bij de entree staan de dames van het kantoor klaar met de naamplaatjes voor alle bezoekers, voorzien van een qr-code om te kunnen doneren aan Stichting ALS. Intakecoördinator Henry Stuifzand heeft de eervolle taak om de eerste gasten te mogen verwelkomen. In de keuken wordt door Gijs en Julia Stokvis hard gewerkt om de lunch in gereedheid te brengen. Op het menu prijken twee soorten soep en de meest heerlijke broodjes. Culinaire hoogstandjes op een doordeweekse dag in het mooie Drenthe, bereid door de chef-kok uit Breda met een warm kloppend hart voor Oranjeborg.
Een van de bezoekers van de relatiedag is Ron van den Doel. Hij heeft vorig jaar afscheid genomen als locatiemanager en ziet vandaag veel oud-collega’s met wie hij altijd prettig heeft samengewerkt. Zijn ‘nieuwe leven’ bevalt hem goed: veel reizen in de camper, net terug van een mooie trip en volop plannen voor 2026, onder meer met een bezoek aan Marokko. Ook Wouter Taal, een van de mannen achter de prachtige documentaire ‘Ik kan het. PUNT!’ arriveert in de kerk.
Oud-becommentariërend hoofdredacteur Ton Henzen van de Meppeler Courant onderhoudt zich intussen met Pieter-Jaap Aalbersberg, die dit jaar met pensioen is gegaan als Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid. Vandaag is hij als lid van de Raad van Commissarissen van Oranjeborg aanwezig in Meppel. Henzen kondigt aan dat hij in de maandageditie van de krant zal stilstaan bij het belang van Oranjeborg. De éminence grise schrijft nog altijd commentaren in de krant en is vanaf de oprichting nauw betrokken geweest bij de zorginstelling. Datzelfde geldt natuurlijk voor Mas Boom, die aan de wieg van het bedrijf heeft gestaan en deze relatiedag bezoekt met zijn echtgenote Jacqueline. Verder zien we veel mensen uit de zorgwereld, die heel benieuwd zijn wat deze dag gaat brengen.
Ze worden rond de klok van elf uur welkom geheten door Vincent van Leth, die in zijn openingswoord Oranjeborg ‘een mooi bedrijf’ noemt en de aanwezigen vertelt dat de week voor een belangrijk deel in het teken staat van Stichting ALS. Hij spoort iedereen aan de docu te bekijken die op donderdag en vrijdag wordt vertoond in de bioscoop en waarin zes bewoners worden gevolgd, die in 2023 de Mont Ventoux hebben beklommen voor dit goede doel. ,,Dit zijn stuk voor stuk mannen die een podium verdienen. De eerste keer dat ik de docu zag had ik tranen in de ogen van emotie.”
De eerste spreker van de dag is Pieter-Jaap Aalbersberg. Hij gaat terug in de tijd en vertelt hoe hij ooit in contact is gekomen met Mas Boom. ,,Acht jaar terug hadden we in Amsterdam, waar ik werkte als korpschef, een top 600 van mannen die in de strafrechtketen waren terechtgekomen. En dat is een verkeerde plek, want daar worden ze niet beter van.” In het gesprek met Mas Boom, dat plaatsvond in het Paleis op de Dam, hoorde hij hoe Oranjeborg te werk ging en sindsdien is ook Aalsberberg besmet geraakt met het Oranjeborg DNA. ,,Terug naar de kern: onderdeel willen zijn van de samenleving.” Hij noemt de zes v’s van het bedrijf daarin illustratief: verenigen, verankeren, versterken, vieren, verbinden en vooruitkijken. ,,Daarnaast is er altijd een maatschappelijk doel.” Hij roemt de zorginstelling vanwege de grote professionaliteit en het werken met gepassioneerde mensen. ,,Oranjeborg bestaat 17 jaar, we beginnen vandaag aan de tweede 17 jaar. Onze bewoners verdienen Oranjeborg.”
Dan is het de beurt aan Merijn Ruis, die de volgepakte kerk een uur lang weet te boeien met verhalen, liedjes, spelletjes en experimenten. ,,Wat maakt mensen nu echt gelukkig?”, is zijn vertrekpunt. En passant deelt hij mee dat hij inmiddels de leeftijd van 33 jaar heeft bereikt, wat hem niet is aan te zien. Merijn is streetwise, welbespraakt en zet het gezelschap in de kerk regelmatig aan het denken. Zo vertelt hij over een periode dat hij zijn smartphone had ingeruild voor een oude Nokia. ,,Dat scheelt toch drie, vier uur per dag dat je bezig kunt zijn met dingen die écht belangrijk zijn.” Kleine veranderingen kunnen, zo is zijn ervaring, het verschil maken in het geluksgevoel. Hij zingt een lied (,,Hoe erg het ook lijkt, het is maar hoe je het bekijkt”) en vraagt de aanwezigen om input te geven over hún geluksmomenten. Daar komt van alles uit, zoals terug naar de kern, waarna Merijn heel bewust ‘BEDANT’ schrijft op zijn flip-over. Natuurlijk is dat iedereen opgevallen, maar hij geeft er een mooie verklaring voor. ,,We kijken vaak alleen naar wat fout gaat, maar zes letters zijn goed. Kijk vooral naar wat goed gaat.”
Dankbaarheid, zo heeft hij gemerkt, werkt. ,,Soms moet je een stukje verder kijken dan wat je ziet.” Het geluk, zo is zijn rotsvaste overtuiging, zit vooral in de ontmoeting. ,,Verdiep je eens in de ander, ga met elkaar in gesprek. En geloof in de kracht van afhankelijkheid, durf hulp te vragen wanneer je dat nodig hebt. Geef andere mensen de kans jou te helpen, daardoor krijg je verbinding. Laten we naar elkaar omkijken, investeer in relaties.” Een bijzonder moment is het wanneer de lichten in de kerk uitgaan en de zaklampjes van de mobiele telefoons van de bezoekers voor een feeëriek decor zorgen. Het is karaoketijd en uit volle borst zingt iedereen het lied ‘Take Me Home, Country Roads’ van John Denver mee. Het is een prachtige afsluiting van een inspirerend uur.
Na de voortreffelijke lunch trappen orthopedagoog Antoinet Brackenie en Daan Stokvis het tweede gedeelte van de relatiedag af. Zij vertellen over de nieuwe locatie die Oranjeborg begin volgend jaar opent in Assen, en waarin de oudere bewoners kunnen rekenen op onvoorwaardelijke en levenslange zorg. Daan, die als locatiemanager aan de slag gaat in de Drentse hoofdstad: ,, Het gaat erom wat de bewoners nodig hebben. Wij passen ons daaraan aan.” De locatie aan de Vlierwal biedt straks plek voor 27 bewoners.
Opleidingscoördinator Sytske Zaalberg praat de aanwezig daarna bij over de Oranjeborg Academy, de interne opleiding van de zorginstelling die sinds 2015 bestaat en inmiddels aan 86 mensen is aangeboden. ,,Het merendeel daarvan is gebleven. Dat zorgt voor verbinding.” In haar verhaal is kwaliteit het sleutelwoord en het spreekt voor zich dat grote waarde wordt gehecht aan de begeleiding gedurende het traject van twee jaar. ,,Samen durven en doen”, zo stelt Sytske. Maar ook: ,,Bij Oranjeborg werken we zonder hekken in een normale omgeving, wat normaal gedrag van de bewoners opwekt.”
Tot slot van het officiële gedeelte krijgen orthopedagoog-generalist Minke Breukink en orthopedagoog Dieke van Deventer de ruimte om uit te leggen hoe het Plan 2.0 binnen de zorginstelling tot stand is gekomen. Speciaal voor Oranjeborg heeft Frank Los zo’n 200 tekeningen gemaakt, die veel dichter bij de bewoners staan dan de lappen tekst in het oude handelingsplan. Een revolutionair plan in de zorg om het de bewoners, maar ook de begeleiders, gemakkelijker te maken. Dieke, die zich binnen Oranjeborg ook bezighoudt met de kwaliteitsbewaking: ,,Het is duidelijk, eenvoudig en persoonlijk met haalbare doelen en een positieve blik naar de toekomst.”
Inmiddels wordt binnen Oranjeborg gesproken over Het Plan, dat nu een klein jaar in gebruik is, en hoge rapportcijfers heeft gekregen van zowel de groepsleiders, locatiemanagers als orthopedagogen, variërend van een 8.23 tot een 9. De nieuwe aanpak is goed en overzichtelijk, maar er zijn ook nog wel verbeterpunten, zoals de communicatie naar de groepsleiders, maar over het algemeen is iedereen dik tevreden met de nieuwe werkwijze.
Net als op de bewonersdag zorgt directeur Henk Stokvis voor de afsluiting. ,,Ik ben blij dat jullie hier allemaal naartoe zijn gekomen, sommigen van heinde en ver. Dat is geweldig. Soms bedenk je wat, maar het is echt ongelofelijk wat hier deze week gebeurt. Daar ben ik heel trots op.” Terwijl de aftermovie van de bewonersdag wordt vertoond nodigt hij de gasten uit om nog even in de kerk te blijven voor een netwerkborrel.
Wanneer de avond al over Meppel is gevallen begint de opbouw voor een nieuwe dag. Dan staat een publieksdag op het programma en gaan de deuren van de kerk open voor iedereen. De Week wordt doorgezaagd met een euforisch gevoel.
Geplaatst: 27-11-2025
Hij heeft een kleine 25 miljoen mensen bereikt met zijn blogs op LinkedIn en kan pronken met ruim 11 miljoen videoviews. Merijn Ruis droomt van een wereld waarin mensen vriendelijk zijn naar zichzelf, naar anderen en hun omgeving, een wereld waarin iedereen gelukkig is. Woensdag staat hij in de Grote of Mariakerk in Meppel tijdens de relatiedag in de Week van Oranjeborg. Een uur lang praat en zingt hij gepassioneerd over ‘de psychologie van een gelukkig leven’. ,,Het zijn de kleine dingen die het verschil maken”, geeft hij het publiek aan het einde van zijn gloedvolle betoog mee. ,,Investeer in relaties. Zoek de verbinding met elkaar.”
Een van de bezoekers van de relatiedag is Ron van den Doel. Hij heeft vorig jaar afscheid genomen als locatiemanager en ziet vandaag veel oud-collega’s met wie hij altijd prettig heeft samengewerkt. Zijn ‘nieuwe leven’ bevalt hem goed: veel reizen in de camper, net terug van een mooie trip en volop plannen voor 2026, onder meer met een bezoek aan Marokko. Ook Wouter Taal, een van de mannen achter de prachtige documentaire ‘Ik kan het. PUNT!’ arriveert in de kerk.
Oud-becommentariërend hoofdredacteur Ton Henzen van de Meppeler Courant onderhoudt zich intussen met Pieter-Jaap Aalbersberg, die dit jaar met pensioen is gegaan als Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid. Vandaag is hij als lid van de Raad van Commissarissen van Oranjeborg aanwezig in Meppel. Henzen kondigt aan dat hij in de maandageditie van de krant zal stilstaan bij het belang van Oranjeborg. De éminence grise schrijft nog altijd commentaren in de krant en is vanaf de oprichting nauw betrokken geweest bij de zorginstelling. Datzelfde geldt natuurlijk voor Mas Boom, die aan de wieg van het bedrijf heeft gestaan en deze relatiedag bezoekt met zijn echtgenote Jacqueline. Verder zien we veel mensen uit de zorgwereld, die heel benieuwd zijn wat deze dag gaat brengen.
Ze worden rond de klok van elf uur welkom geheten door Vincent van Leth, die in zijn openingswoord Oranjeborg ‘een mooi bedrijf’ noemt en de aanwezigen vertelt dat de week voor een belangrijk deel in het teken staat van Stichting ALS. Hij spoort iedereen aan de docu te bekijken die op donderdag en vrijdag wordt vertoond in de bioscoop en waarin zes bewoners worden gevolgd, die in 2023 de Mont Ventoux hebben beklommen voor dit goede doel. ,,Dit zijn stuk voor stuk mannen die een podium verdienen. De eerste keer dat ik de docu zag had ik tranen in de ogen van emotie.”
De eerste spreker van de dag is Pieter-Jaap Aalbersberg. Hij gaat terug in de tijd en vertelt hoe hij ooit in contact is gekomen met Mas Boom. ,,Acht jaar terug hadden we in Amsterdam, waar ik werkte als korpschef, een top 600 van mannen die in de strafrechtketen waren terechtgekomen. En dat is een verkeerde plek, want daar worden ze niet beter van.” In het gesprek met Mas Boom, dat plaatsvond in het Paleis op de Dam, hoorde hij hoe Oranjeborg te werk ging en sindsdien is ook Aalsberberg besmet geraakt met het Oranjeborg DNA. ,,Terug naar de kern: onderdeel willen zijn van de samenleving.” Hij noemt de zes v’s van het bedrijf daarin illustratief: verenigen, verankeren, versterken, vieren, verbinden en vooruitkijken. ,,Daarnaast is er altijd een maatschappelijk doel.” Hij roemt de zorginstelling vanwege de grote professionaliteit en het werken met gepassioneerde mensen. ,,Oranjeborg bestaat 17 jaar, we beginnen vandaag aan de tweede 17 jaar. Onze bewoners verdienen Oranjeborg.”
Dan is het de beurt aan Merijn Ruis, die de volgepakte kerk een uur lang weet te boeien met verhalen, liedjes, spelletjes en experimenten. ,,Wat maakt mensen nu echt gelukkig?”, is zijn vertrekpunt. En passant deelt hij mee dat hij inmiddels de leeftijd van 33 jaar heeft bereikt, wat hem niet is aan te zien. Merijn is streetwise, welbespraakt en zet het gezelschap in de kerk regelmatig aan het denken. Zo vertelt hij over een periode dat hij zijn smartphone had ingeruild voor een oude Nokia. ,,Dat scheelt toch drie, vier uur per dag dat je bezig kunt zijn met dingen die écht belangrijk zijn.” Kleine veranderingen kunnen, zo is zijn ervaring, het verschil maken in het geluksgevoel. Hij zingt een lied (,,Hoe erg het ook lijkt, het is maar hoe je het bekijkt”) en vraagt de aanwezigen om input te geven over hún geluksmomenten. Daar komt van alles uit, zoals terug naar de kern, waarna Merijn heel bewust ‘BEDANT’ schrijft op zijn flip-over. Natuurlijk is dat iedereen opgevallen, maar hij geeft er een mooie verklaring voor. ,,We kijken vaak alleen naar wat fout gaat, maar zes letters zijn goed. Kijk vooral naar wat goed gaat.”
Dankbaarheid, zo heeft hij gemerkt, werkt. ,,Soms moet je een stukje verder kijken dan wat je ziet.” Het geluk, zo is zijn rotsvaste overtuiging, zit vooral in de ontmoeting. ,,Verdiep je eens in de ander, ga met elkaar in gesprek. En geloof in de kracht van afhankelijkheid, durf hulp te vragen wanneer je dat nodig hebt. Geef andere mensen de kans jou te helpen, daardoor krijg je verbinding. Laten we naar elkaar omkijken, investeer in relaties.” Een bijzonder moment is het wanneer de lichten in de kerk uitgaan en de zaklampjes van de mobiele telefoons van de bezoekers voor een feeëriek decor zorgen. Het is karaoketijd en uit volle borst zingt iedereen het lied ‘Take Me Home, Country Roads’ van John Denver mee. Het is een prachtige afsluiting van een inspirerend uur.
Na de voortreffelijke lunch trappen orthopedagoog Antoinet Brackenie en Daan Stokvis het tweede gedeelte van de relatiedag af. Zij vertellen over de nieuwe locatie die Oranjeborg begin volgend jaar opent in Assen, en waarin de oudere bewoners kunnen rekenen op onvoorwaardelijke en levenslange zorg. Daan, die als locatiemanager aan de slag gaat in de Drentse hoofdstad: ,, Het gaat erom wat de bewoners nodig hebben. Wij passen ons daaraan aan.” De locatie aan de Vlierwal biedt straks plek voor 27 bewoners.
Opleidingscoördinator Sytske Zaalberg praat de aanwezig daarna bij over de Oranjeborg Academy, de interne opleiding van de zorginstelling die sinds 2015 bestaat en inmiddels aan 86 mensen is aangeboden. ,,Het merendeel daarvan is gebleven. Dat zorgt voor verbinding.” In haar verhaal is kwaliteit het sleutelwoord en het spreekt voor zich dat grote waarde wordt gehecht aan de begeleiding gedurende het traject van twee jaar. ,,Samen durven en doen”, zo stelt Sytske. Maar ook: ,,Bij Oranjeborg werken we zonder hekken in een normale omgeving, wat normaal gedrag van de bewoners opwekt.”
Tot slot van het officiële gedeelte krijgen orthopedagoog-generalist Minke Breukink en orthopedagoog Dieke van Deventer de ruimte om uit te leggen hoe het Plan 2.0 binnen de zorginstelling tot stand is gekomen. Speciaal voor Oranjeborg heeft Frank Los zo’n 200 tekeningen gemaakt, die veel dichter bij de bewoners staan dan de lappen tekst in het oude handelingsplan. Een revolutionair plan in de zorg om het de bewoners, maar ook de begeleiders, gemakkelijker te maken. Dieke, die zich binnen Oranjeborg ook bezighoudt met de kwaliteitsbewaking: ,,Het is duidelijk, eenvoudig en persoonlijk met haalbare doelen en een positieve blik naar de toekomst.”
Inmiddels wordt binnen Oranjeborg gesproken over Het Plan, dat nu een klein jaar in gebruik is, en hoge rapportcijfers heeft gekregen van zowel de groepsleiders, locatiemanagers als orthopedagogen, variërend van een 8.23 tot een 9. De nieuwe aanpak is goed en overzichtelijk, maar er zijn ook nog wel verbeterpunten, zoals de communicatie naar de groepsleiders, maar over het algemeen is iedereen dik tevreden met de nieuwe werkwijze.
Net als op de bewonersdag zorgt directeur Henk Stokvis voor de afsluiting. ,,Ik ben blij dat jullie hier allemaal naartoe zijn gekomen, sommigen van heinde en ver. Dat is geweldig. Soms bedenk je wat, maar het is echt ongelofelijk wat hier deze week gebeurt. Daar ben ik heel trots op.” Terwijl de aftermovie van de bewonersdag wordt vertoond nodigt hij de gasten uit om nog even in de kerk te blijven voor een netwerkborrel.
Wanneer de avond al over Meppel is gevallen begint de opbouw voor een nieuwe dag. Dan staat een publieksdag op het programma en gaan de deuren van de kerk open voor iedereen. De Week wordt doorgezaagd met een euforisch gevoel.
Geplaatst: 27-11-2025
Terug