Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Wat bieden wij? | Dagbesteding

Dagbesteding

Een belangrijk onderdeel van een gezond dag- en nachtritme is de dagbesteding. Op tijd opstaan, een goed ontbijt en aan de slag. Samen met gepassioneerde werknemers die hun werk- en levenservaring gebruiken om onze bewoners op gepaste wijze te motiveren.
Geen potjes op dekseltjes draaien, geen wasknijpers in elkaar zitten….Gewoon serieus werk dat er toe doet en waar men voldoening uithaalt. Daar waar bewoners eerder tot maatschappelijke overlast zorgden, dragen zij nu hun steentje bij.

Geborgenheid in een gestructureerde leefomgeving. Dat is veilig en overzichtelijk. Het is wat wij met Oranjeborg onze bewoners bieden. Ons dagelijks werken woonprogramma heeft een vaste indeling volgens vertrouwd ritme. Zo weet iedereen precies wanneer ‘ie waar aan toe is. Tijd is tijd. Afspraak is afspraak. We scheppen graag duidelijkheid.

Hoe ziet een dag eruit?

Een dag uit het leven van Oranjeborg is nogal doorsnee. Die verschilt maar weinig van een gewone dag buiten de muren van ons zorgbedrijf. Da’s dan ook precies wat we hier nastreven: de orde van alledag in eer herstellen. Het ritme van een goedgevulde dag én een broodnodige nacht rust.

Sommige van onze bewoners zijn dat vaste ritme al lang geleden kwijtgeraakt, ergens onderweg. Anderen hebben het nooit gekend. Hoe je er ook voor staat, bij Oranjeborg pakken we de draad samen op. Spreken we een paar eenvoudige regels af. Net zoals in elk normaal huishouden dus. Dat je je wekker zet bijvoorbeeld, ’s morgens op een normale tijd opstaat.

Rust, respect en regelmaat. Da’s hier een gouden drie-eenheid. Maar ook de R van reinheid: schoon zijn op je omgeving én op jezelf. Want wie er lekker fris uitziet voelt zich ook stukken beter; die maakt ’s morgens meteen een betere kickstart. Wedden? Dus pak je even een douche voor je aan het ontbijt verschijnt. Geen honger? Dan maak je toch gewoon trek. Want op een lege maag kan geen mens werken.

Werken voor de kost

Dat is wat we hier doen. Werken voor de kost. Iets terugdoen voor de maatschappij. En je aan het eind van elke dag weer goed voelen over jezelf, over wat je gepresteerd hebt. Da’s de beloning. Het gaat ons niet om aantallen, om productie maken; bij ons scoor je al door er te zijn en je handen uit de mouwen te steken.
Omdat we een kleine samenleving op zich vormen, is er altijd wel werk waar je je energie en talenten in kwijt kunt. Binnen of buiten, in de keuken, aan de werkbank, op het erf.

Tussen de bedrijven door eten we samen. Wel zo gezellig. Tussen de middag. ’s Avonds. En natuurlijk pakken we onze pauzemomentjes; we rusten uit bij een kop koffie of thee, een glas fris. Zit jouw werk erop? Fris jezelf op, pak je ontspanning. Want ook dat vinden we hartstikke belangrijk. Op alle locaties van Oranjeborg kun je lekker indoor sporten. Iedereen heeft z’n privéplek en er is een gezamenlijke huiskamer waar je de gezelligheid kunt opzoeken. Samen een spelletje doen, tv kijken, beetje ouwehoeren. Wij zeggen: maak het niet te laat, de nacht is er om te slapen. Neem je rust, dan zien we je morgen graag weer.

Je merkt het, niks bijzonders aan. Juist die doodgewone dingen geven structuur aan het leven. Dat is precies wat onze bewoners zo hard nodig hebben.

Impressie van activiteiten

Bij Oranjeborg doen we graag iets terug voor de maatschappij. Dat betekent dat wij ons belangeloos beschikbaar stellen om, met de mogelijkheden die wij hebben, waar dan ook te helpen.

Zo helpen wij bijvoorbeeld bij het onderhoud en begaanbaar houden van verschillende natuurlocaties, steken wij onze handen uit de mouwen bij de op- en afbouw van verschillende publieksevenementen, telen we groenten die we niet alleen zelf gebruiken maar ook beschikbaar stellen aan verschillende Voedselbanken en helpen wij sportverenigingen bij het onderhoud van hun sportpark. En dat doen we, omdat wij bij Oranjeborg vinden dat wij met onze bewoners best iets terug mogen doen voor de maatschappij.

René Schotman: assistent locatiemanager Epe

René zou maar zo one of the guys kunnen zijn. Z’n taal is robuust, evenals z’n postuur. Maar hij is het niet. René Schotman (bouwjaar 1967) is werkbegeleider, verdeelt de taken. Staat tussen de jongens. Zaagt mee, snoeit mee, sjouwt mee, klust mee. Want zo hoort dat. ‘Moeten we door de modder dan gaan we door de modder, maar dan gaan we er zelf als eerste in.’

Hij heeft een luisterend oor, maar ook een zesde zintuig voor nattigheid. Als het kan is hij tactvol, maar als het moet gaat het met de botte bijl. In de taal die de jongens verstaan. En hij heeft het mooiste beroep van de wereld, vindt hijzelf. Stoer, maar met gevoel. Dat wel.

Vrachtwagenchauffeur van huis uit kwam hij vier jaar geleden het team van Oranjeborg versterken. Inmiddels is Schotman gediplomeerd, SBBD niveau 4. Sinds de opening in 2013 werkzaam op de locatie Epe, een cluster van vijf fraaie panden in de bosrijke omgeving aan de rand van het dorp. Z’n motto: ‘Schik maken. Er weer een leuke dag van maken met z’n allen.’
Vroeg uit de veren. Samen aan een flink ontbijt en dan de nieuwe dag in. Er zijn klusjes te over. Met de boswachter de heide op. Of bij een boer aan het werk. Hand- en spandiensten bij een club. Genoeg te doen ook op het eigen terrein. Dieren verzorgen, haardhout kloven, paden aanleggen, grasmaaien. Of beneden in de werkplaats meubels maken, repareren. Handen uit de mouwen, in elk geval. Structuur en dagbesteding. En iets – hoe klein soms ook – terugdoen voor de samenleving. Dat is waar alles om draait.

We maken er weer een leuke dag van met z’n allen

‘Er is voor iedereen wel wat te doen. We overvragen niet, we kijken waar hun mogelijkheden liggen. Productie is niet belangrijk, ze moeten het aan het eind van de dag leuk hebben gehad’, zegt Schotman, ‘een voldaan gevoel hebben.’ Het is soms een puzzel. Wie passen er bij elkaar? Wat zijn de valkuilen? Schotman kent z’n pappenheimers, ouwe jongens krentenbrood. ‘’t Is maatwerk. Maar we zitten er bovenop. We hebben alles voor hen over, maar als het moet gaan we er even stevig tegenaan. Kom op zeg, nou is het klaar. We laten ons natuurlijk niet piepelen.’ Maar als er eens wat geweest is, zand erover. Morgen wacht een nieuwe dag. Beginnen we weer opnieuw, dat is het credo. ‘We blijven er niet over ouwehoeren’, zegt Schotman, ‘dat schiet niet op.’

Hij is een ruwe bolster, blanke pit. Hij geniet ervan als ze lopen te zingen over het terrein. ‘Je zou sommigen eens moeten zien toen ze bij ons binnenkwamen. Vanuit het niets. Uitgekotst door alles en iedereen. Verslaafd, bang, agressief. Alles tegelijk. En dat je dan na een tijdje ziet: die zit goed in z’n vel. Hij lacht. Hij is vrolijk. Voelt zich veilig. We kunnen weer schik maken met elkaar. Ja man, dat is toch fantastisch?’