Sfeer proeven op de eerste dag van ‘Tour du Oranjeborg’ editie 2024

De laatste meters op weg naar de finish in Mastenbroek hebben veel weg van de aankomst na een zware bergrit in de Pyreneeën of de Alpen. Het peloton is in stukken geslagen, het is nu stampen op de pedalen om de eindstreep te halen. Op het erf van de boerderij aan de Oudewetering hangt een groot spandoek van Oranjeborg. Ter hoogte van het tentenkamp en de overige slaapplaatsen is organisator Wiljan Knoops al druk bezig met de voorbereiding op de barbecue. De eerste dag van de ‘Tour du Oranjeborg’, de fietstweedaagse van de zorginstelling, zit er bijna op. Een voor een druppelen de renners binnen, vermoeid maar zichtbaar voldaan. Het is in alle opzichten een prachtige dag geweest. Een kleine tien uur eerder hangt er op de locatie in Loenen een lekker wielersfeertje. Het is de startplaats van de ‘Tour du Oranjeborg’, die nu alweer voor de derde keer op de kalender staat. De animo is groot. Zowel bewoners als begeleiders lopen warm voor dit evenement. Wiljan Knoops vertelt dat hij vijftig medailles in de auto heeft liggen. Ze liggen klaar voor iedereen die op dag 2 de eindstreep haalt in de Wijk.
Maar zover is het nog lang niet. Eerst moeten vandaag een slordige 90 kilometers worden afgelegd. De route voert via de locaties in Epe en Biddinghuizen, waarna het Oranjeborg-peloton aan het lastigste stuk van de etappe begint om via Kampen uiteindelijk in het landelijke Mastenbroek te eindigen.

Materiaal
In Loenen worden de fietsen op dit vroege tijdstip in gereedheid gebracht, niets wordt aan het toeval over gelaten. Rond de klok van negen uur arriveert de ploeg uit de Wijk. Een argeloze voorbijganger zal het idee hebben dat hier een beloftenploeg van Team Visma een trainingsstage gaat afwerken, helemaal wanneer de deuren van de bestelbus opengaan en de fietsen worden uitgeladen. Aan het materiaal kan het vandaag niet liggen.

Voor Linge Smouter is het allemaal nieuw. Ze heeft voor haar opleiding stage gelopen bij Oranjeborg en werkt nu als orthopedagoog op de locatie in Loenen. Wielrennen is eigenlijk niet zo haar ding, maar wanneer het peloton is vertrokken merkt ze al snel dat dit zeker net zo leuk is als hardlopen. Soepele tred, zonnebril op het voorhoofd, paardenstaart dansend in de wind. Ron van den Doel heeft er direct na de start geen oog voor. Hij vraagt zich af wie er op kop rijden. ,,We moeten wel een beetje bij elkaar blijven.” Hij rijdt het gat naar de voorste twee probleemloos dicht om subtiel duidelijk te maken dat het ook vandaag ‘samen uit, samen thuis’ is.

Ervaring
De man die na een prachtige loopbaan op 4 oktober afscheid neemt van Oranjeborg is de nestor van het peloton. Als pensionado is hij een nieuwe wereld binnengestapt, maar de betrokkenheid met de zorginstelling zal altijd blijven. Het zijn de mooiste jaren in zijn werkzame leven geweest. Als lid van wielersportvereniging De Peddelaars is hij bovendien een van de meest getrainde mannen in het veld. Een man met ervaring, die niet snel in paniek raakt wanneer het even tegenzit. Wanneer Yasin in het dorpje Emst lek rijdt, biedt Ron uitkomst. En dat is maar goed ook want door het ontbreken van een materiaalwagen moet de expertise vandaag vanuit de deelnemers komen. Samen met Stephan Veldman zorgt Ron ervoor dat de binnenband vakkundig wordt geplakt. Ron moppert nog wat over de ‘inferieure kwaliteit’ van het pompje dat hij heeft gekregen van Bas Bloemen, maar na een kort oponthoud kan de Oranjeborg-ploeg weer op pad.

Op de locatie in Epe is de eerste officiële tussenstop gepland. Het terrein is feestelijk aangekleed, de koffie en koeken smaken voortreffelijk. Het is mooi om te zien hoe de mannen van de verschillende locaties elkaar begroeten, dit zijn ploeggenoten die blij zijn dat ze voor Oranjeborg mogen uitkomen. Radjin heeft speciaal voor dit evenement zijn Mont Ventoux-fiets in gereedheid gebracht. Ook het oranje tricot met daarop het opschrift ‘Tour du ALS’ herinnert aan de legendarische dag in juni 2023 op de flanken van de ‘kale berg’. Aan het oorspronkelijke deelnemersveld worden in Epe zes bewoners en twee begeleiders toegevoegd. Ze worden bij vertrek gefilmd en uitgezwaaid door René Schotman. ,,Succes mannen. En dames. Zet ‘m op hè!’, klinkt het welgemeend.

Aantrekkelijk
Na het prachtige eerste deel van de tocht door een bosrijke omgeving is ook het begin van het stuk tussen Epe en Biddinghuizen bijzonder aantrekkelijk, al was het alleen maar door de hoogteverschillen. Dit is puur genieten, helemaal wanneer in de afdalingen de snelheid oploopt tot zo’n 40 km/uur. In Epe is ook Michael van Dijk, een van de bedwingers van de Mont Ventoux, aangesloten. Hij heeft na een ongelukkige val zijn arm de afgelopen maanden moeten ontzien, maar heeft nu groen licht van de artsen gekregen om weer te mogen sporten. ,,Maar wel op een gewone fiets”, voegt hij er direct aan toe. Wanneer het peloton even stopt veegt hij het zweet van zijn voorhoofd. ‘Tour du Oranjeborg’ haalt het beste in de deelnemers naar boven. Ondanks het feit dat ze veel minder hebben getraind dan in aanloop naar de Mont Ventoux willen ze allemaal maar één ding: de eindstreep halen.

In Biddinghuizen staat rond de klok van één uur de lunch klaar. De ravitaillering is werkelijk uitstekend verzorgd: broodjes, ham, kaas, komkommer, tomaat en voor de liefhebber een kroketje, bamischijf of kaassoufflé. Op een serveerwagen staat een groot aantal pakken melk en karnemelk. Bij vertrek krijgen de deelnemers nog een ‘Snelle Jelle’ en een flesje water mee voor onderweg. Nadat in Epe Minke Breukink al is opgestapt brengt Dieke van Deventer het aantal dames dat meefietst op drie. Ze werpt zich in het laatste deel van de etappe niet alleen op als gids, maar ontfermt zich ook over de mannen die het wat moeilijk beginnen te krijgen. De hitte eist z’n tol, er zijn wat krampgevallen en vooral het lange, rechte stuk tegen de wind in langs het meer is zwaar.

Bolletjestrui
Stanley Rikken, nog maar net in koers, is fit genoeg om bij elk klimmetje weg te springen uit de voorste groep. Mocht Wiljan Knoops overwegen om volgend jaar een bolletjestrui uit te reiken dan staat de winnaar al vast. ,,Je moet zorgen dat je met voldoende snelheid aan zo’n klim begint”, onthult hij zijn aanpak. Het tempo mag wat hem betreft wel wat omhoog, maar een groot deel van de renners heeft dan al een kleine zestig kilometer in de benen. De frisheid van de ochtenduren is verdwenen en regelmatig wordt gestopt om iedereen weer bij elkaar te krijgen. Het is voor sommige toppers nu toch ook een beetje een strijd tegen de elementen geworden, helemaal op de stukken waar geen beschutting is en de brandende zon de vermoeidheid extra laat voelen.

Maar opgeven is geen optie. Zo slingert een langgerekt peloton over de verschillende dijkjes, waar het uitzicht fascinerend is en de wetenschap dat de finish steeds dichterbij komt voor nieuwe energie zorgt. In Mastenbroek is intussen alles in gereedheid gebracht om de deelnemers op te vangen. Een team van de Wijk, Epe en Loenen heeft ervoor gezorgd dat de tenten zijn opgebouwd en Wiljan Knoops is druk bezig met de voorbereiding van de barbecue. Sommige jongens hebben nog de puf om tempo te rijden, maar tussen Kampen en Mastenbroek is er toch vooral sprake van een wandeletappe. De benen zijn vermoeid, het lichaam snakt naar rust.

Onder luid gejuich arriveren de vermoeide helden rond de klok van vijf uur op de locatie aan de Oude Wetering. Klus geklaard. Tijd om te ontspannen. Eerst een frisse douche en daarna genieten van de barbecue. Morgen moeten ze er weer staan. Dan dendert het peloton over de wegen in Overijssel en Drenthe naar Havelte en de Wijk. Dat wordt ook ongetwijfeld een prachtige dag.


Geplaatst: 30-08-2024