Deze website maakt gebruik van Cookies. Wilt U meer weten?
ACCEPT
Minke Breukink voert individueel ondersteunende (behandel)gesprekken met bewoners
Het is een bericht van ruim een jaar geleden: orthopedagoog Minke Breukink mag zichzelf na twee jaar postacademisch onderwijs orthopedagoog-generalist noemen. Ze is de eerste orthopedagoog-generalist van Oranjeborg. Op de foto zien we een stralende Minke.
‘Ik kan ze nét weer een stukje verder helpen’
Het is een bericht van ruim een jaar geleden: orthopedagoog Minke Breukink mag zichzelf na twee jaar postacademisch onderwijs orthopedagoog-generalist noemen. Ze is de eerste orthopedagoog-generalist van Oranjeborg.
Met het behalen van deze opleiding is de orthopedagogische begeleiding en behandeling van Oranjeborg naar een hoger niveau getild. Minke is het afgelopen jaar nog verbonden geweest aan de locatie Loenen, maar heeft daarnaast ook Oranjeborg-brede werkzaamheden uitgevoerd, zoals het voeren van individuele ondersteunende (behandel)gesprekken met de focus op ontwikkeling en mogelijkheden, bezien vanuit de context. Tijd om de balans op te maken. Hoe ervaart Minke haar nieuwe rol en wat heeft het haar zelf gebracht?
Sinterklaasmiddag, 5 december. Het is een grijze dag. De sneeuw die een dag eerder is gevallen, verdwijnt langzaam uit het straatbeeld. Motregen valt uit een dik pak bewolking. De goedheiligman is met een aantal pieten op weg naar het centrum van Meppel. Passerende schoolkinderen schreeuwen hun kelen schor om de aandacht te trekken.
Op weg naar het hoofdkantoor van Oranjeborg is het verder opvallend stil. Het is lunchtijd en Henry Stuifzand is even de stad in geweest om voor iedereen kibbeling te halen. Dinsdag visdag. Minke zit aan de lange tafel, waaraan ook de vaste crew van het hoofdkantoor is aangeschoven. Het is voor haar inmiddels traditie dat ze op dinsdag op ‘tournee’ gaat langs de verschillende Oranjeborg-locaties voor de behandelgesprekken, hoewel dat woord binnen de muren van de zorginstelling een wat rare klank heeft. ,,Dan denk je al snel aan de reguliere GGZ-trajecten”, legt Minke uit, ,,terwijl het bij ons juist is aangepast aan onze jongens.”
In de praktijk komt het erop neer dat er veelvuldig overleg is met de orthopedagogen op de verschillende locaties. Minke: ,,Zij kunnen inschatten of er wat te behalen is. In januari heb ik een traject in Biddinghuizen afgerond en in oktober twee in de Wijk. Daardoor was er weer ruimte om te starten met nieuwe trajecten. Op dit moment voer ik met vier bewoners gesprekken: twee op de locatie in de Wijk, één in Havelte en één in Epe. Daarbij wordt allereerst gekeken waarop je insteekt: heeft de bewoner een laag zelfbeeld? Is er misschien sprake van angstproblematiek? Ik heb een grote gereedschapskist, waar van alles inzit. Vaak pak ik er een werkboekje bij, maar daar kan ik ook van afwijken. Dan gebruik ik mijn intuïtie.”
Ze weet dat daar soms kritisch over wordt gedaan, omdat alles wetenschappelijk bewezen moet zijn, maar bij Oranjeborg wordt niet geschroomd om af te wijken van de geprotocolleerde zorg. ,,Wij kiezen - als dat nodig is voor het welzijn van onze bewoners - voor andere invalshoeken.”
Ze vertelt dat ze vooral visueel bezig is, waarbij ze gebruikmaakt van de cognitieve gedragstherapie, de vijf g’s: gebeurtenis, gedachte, gevoel, gedrag en gevolgen. Minke: ,,Je laat de jongens aan de hand van tekeningen zien hoe ze óók hadden kunnen reageren op een bepaalde gebeurtenis. Ik laat ze het goede paadje bedenken, met fijnere gevolgen. Bij onze doelgroep is het natuurlijk heel lastig om het te meten, om resultaten te zien. Soms vervallen ze in de oude fout, maar over het algemeen kan ik ze toch nét weer een stukje verder helpen. Dat is mooi. Dat leidt tot tevredenheid bij de bewoner en de orthopedagoog.”
,,Wat het mij zelf brengt? Ja, dat is een goede vraag. Ik denk toch de voldoening dat je de jongens kunt helpen. In het begin vond ik het best spannend, wist ik ook niet of ik het zou kunnen, maar nu kijk ik er elke week naar uit. Het is ook voor mezelf een uitdaging. In januari begin ik op de locatie in Epe, dan krijg ik meer ruimte voor dit soort activiteiten. Ik heb prachtige jaren gehad in Loenen, met een hartstikke leuk team en superleuke bewoners, maar heb ook heel veel zin om aan de slag te gaan in Epe. Linge Smouter wordt de nieuwe orthopedagoog in Loenen. Zelf ga ik volgend jaar een EMDR-cursus volgen, gericht op traumagerelateerde klachten. Die komen veel voor bij onze bewoners. Ik kijk daar erg naar uit. Het biedt nieuwe kansen. Daarom is het zo fijn om deel uit te maken van Oranjeborg. Er kan heel veel, je krijgt waardering. Dat zorgt voor veel werkplezier.”
Geplaatst: 17-01-2024
Het is een bericht van ruim een jaar geleden: orthopedagoog Minke Breukink mag zichzelf na twee jaar postacademisch onderwijs orthopedagoog-generalist noemen. Ze is de eerste orthopedagoog-generalist van Oranjeborg.
Met het behalen van deze opleiding is de orthopedagogische begeleiding en behandeling van Oranjeborg naar een hoger niveau getild. Minke is het afgelopen jaar nog verbonden geweest aan de locatie Loenen, maar heeft daarnaast ook Oranjeborg-brede werkzaamheden uitgevoerd, zoals het voeren van individuele ondersteunende (behandel)gesprekken met de focus op ontwikkeling en mogelijkheden, bezien vanuit de context. Tijd om de balans op te maken. Hoe ervaart Minke haar nieuwe rol en wat heeft het haar zelf gebracht?
Sinterklaasmiddag, 5 december. Het is een grijze dag. De sneeuw die een dag eerder is gevallen, verdwijnt langzaam uit het straatbeeld. Motregen valt uit een dik pak bewolking. De goedheiligman is met een aantal pieten op weg naar het centrum van Meppel. Passerende schoolkinderen schreeuwen hun kelen schor om de aandacht te trekken.
Op weg naar het hoofdkantoor van Oranjeborg is het verder opvallend stil. Het is lunchtijd en Henry Stuifzand is even de stad in geweest om voor iedereen kibbeling te halen. Dinsdag visdag. Minke zit aan de lange tafel, waaraan ook de vaste crew van het hoofdkantoor is aangeschoven. Het is voor haar inmiddels traditie dat ze op dinsdag op ‘tournee’ gaat langs de verschillende Oranjeborg-locaties voor de behandelgesprekken, hoewel dat woord binnen de muren van de zorginstelling een wat rare klank heeft. ,,Dan denk je al snel aan de reguliere GGZ-trajecten”, legt Minke uit, ,,terwijl het bij ons juist is aangepast aan onze jongens.”
In de praktijk komt het erop neer dat er veelvuldig overleg is met de orthopedagogen op de verschillende locaties. Minke: ,,Zij kunnen inschatten of er wat te behalen is. In januari heb ik een traject in Biddinghuizen afgerond en in oktober twee in de Wijk. Daardoor was er weer ruimte om te starten met nieuwe trajecten. Op dit moment voer ik met vier bewoners gesprekken: twee op de locatie in de Wijk, één in Havelte en één in Epe. Daarbij wordt allereerst gekeken waarop je insteekt: heeft de bewoner een laag zelfbeeld? Is er misschien sprake van angstproblematiek? Ik heb een grote gereedschapskist, waar van alles inzit. Vaak pak ik er een werkboekje bij, maar daar kan ik ook van afwijken. Dan gebruik ik mijn intuïtie.”
Ze weet dat daar soms kritisch over wordt gedaan, omdat alles wetenschappelijk bewezen moet zijn, maar bij Oranjeborg wordt niet geschroomd om af te wijken van de geprotocolleerde zorg. ,,Wij kiezen - als dat nodig is voor het welzijn van onze bewoners - voor andere invalshoeken.”
Ze vertelt dat ze vooral visueel bezig is, waarbij ze gebruikmaakt van de cognitieve gedragstherapie, de vijf g’s: gebeurtenis, gedachte, gevoel, gedrag en gevolgen. Minke: ,,Je laat de jongens aan de hand van tekeningen zien hoe ze óók hadden kunnen reageren op een bepaalde gebeurtenis. Ik laat ze het goede paadje bedenken, met fijnere gevolgen. Bij onze doelgroep is het natuurlijk heel lastig om het te meten, om resultaten te zien. Soms vervallen ze in de oude fout, maar over het algemeen kan ik ze toch nét weer een stukje verder helpen. Dat is mooi. Dat leidt tot tevredenheid bij de bewoner en de orthopedagoog.”
,,Wat het mij zelf brengt? Ja, dat is een goede vraag. Ik denk toch de voldoening dat je de jongens kunt helpen. In het begin vond ik het best spannend, wist ik ook niet of ik het zou kunnen, maar nu kijk ik er elke week naar uit. Het is ook voor mezelf een uitdaging. In januari begin ik op de locatie in Epe, dan krijg ik meer ruimte voor dit soort activiteiten. Ik heb prachtige jaren gehad in Loenen, met een hartstikke leuk team en superleuke bewoners, maar heb ook heel veel zin om aan de slag te gaan in Epe. Linge Smouter wordt de nieuwe orthopedagoog in Loenen. Zelf ga ik volgend jaar een EMDR-cursus volgen, gericht op traumagerelateerde klachten. Die komen veel voor bij onze bewoners. Ik kijk daar erg naar uit. Het biedt nieuwe kansen. Daarom is het zo fijn om deel uit te maken van Oranjeborg. Er kan heel veel, je krijgt waardering. Dat zorgt voor veel werkplezier.”
Geplaatst: 17-01-2024
Terug